Dönüş vaktim olsa tek, en fazla iki oturuşta rahatça bitirebileceğim kadar akıcı ve keyifli bir kitaptı. Yazar Robert Charles Wilson’la birkaç ay önce Darwinya ile tanışmıştım. Darwinya’yı keyifle okusam da eksikleri olduğunu düşünmüştüm; Dönüş ise bence tam anlamıyla olmuş bir kitap.
“Onlardan neye inanmalarını istediğimizi düşün. Burada söz konusu olan global nüfusun astronomi bilgisi. Neredeyse Newton yasalarından öncesiyle sınırlı. Hayatın yeterli biyokütle elde edip kendini ve aileni beslemekten ibaretse, yıldızlar ve ay hakkında gerçekten ne kadar şey bilmen gerekir ki?”
-Dönüş, Robert Charles Wilson
“Vay canına!” dedi Alice. “Sanırım bir kitap yorumunun içine düştüm!”
Dönüp Şapkacı’yla Mart Tavşanı’na baktı.
“Baksanıza… İşte bir blogdayız; yukarıda da kitabın adı, yazarı ve fotoğrafı duruyor. Ama burada ne işimiz var? Acaba kitabın konusunu ve ana fikrini mi açıklayacağız?”
“Konu falan yok,” dedi Mart Tavşanı itiraz ederek.
“Fikir mikir de yok,” diyerek onu onayladı Şapkacı.
Alice Harikalar Diyarında & Aynadan İçeri – Lewis Carroll yazısının devamı
Canavarın Çağrısı beni dün gece uykusuz bırakmak suretiyle bitti. Baştan uyarayım fazla sürükleyici bir kitap. 80. sayfadan sonra falan elinizden bırakması mümkün değil, kendinizi ona göre ayarlayıp başlayın benim gibi uykusuz kalmayın.
Evet, kitap sürükleyici ama nefessiz kalacağınız bir macera romanı beklemeyin. Sürükleyiciliğinin temeli kitabın dili ve hikâyenin sizinle kurduğu duygusal bağ.
Bir varmış bir yokmuş, Tuhaf Masallar adında Yaprak’ın çeviriye gittiği günden beri merakla takip ettiği bir kitap varmış. Gel zaman git zaman, bu kitabın çevirisi ve editörlüğü tamamlanmış, kitap baskı için güzelce hazırlanmış, basılmış ve Yaprak’ın eline geçmiş. Yaprak da elindeki kitabı bitirir bitirmez bir çırpıda onu okuyuvermiş.
Benim, “Ben öykü kitaplarını sevmiyorum!” çığlıklarıma karşılık Hazal Çamur’un “Hayır, bunu okumalısın!” ısrarıyla bana zorla aldırdığı İkna Ulusu’nu sonunda okumaya fırsat bulabildim. İtiraf etmek zorundayım ki haklıymış!
Biraz ergen aşk hikâyesi okumak istiyorum, hem hızlıca okur seriyi de bitirmiş olurum diyerek başladığım Ada Yanıyor elimde süründükçe süründü. Bunun kişisel bazı sebepleri olduğunu (çeviri yetiştirme telaşı, fuar, hastalık, vs.) inkar edemesem de bence kitapla da ilgisi vardı.
Kayıp Rıhtım‘da yılın en iyi Türk bilimkurgusu seçilen M4Y4’ün ikinci kitabını herkeslerden önce okumanın keyfini sürdüğüm doğrudur! 😁😁😬
İlk kitapta gizemlerinin çözüldüğü yerden devam ediyoruz ve ‘aa aaa, yoksa hepsi çözülmemiş miydi?’ diye sormaya başlıyoruz.
Evet, tüm gizemler ilk kitapta bitmemiş. M4Y4 Nesil’de de ilk kitapta olduğu gibi macera dozu çok yüksek. Yazarı, sevgili dostum Ş. Yüksel Yılmaz, ilk kitaba dair aldığı eleştirileri sonuna kadar içselleştirmiş ve kalemine aktarmış durumda. Nesil, ilk kitabın karmaşık yapısından uzaklaşıp su gibi akıp giden bir kitap olmuş ama bunu yaparken hikayenin değerinden de hiçbir şey kaybetmemiş!
Raflarda yerini almış olan M4Y4 Nesil’i kaçırmayın…
Bu kitap hakkında şu ana kadar söylenmemiş ne söyleyebileceğimden emin değilim… Öncelikle çokça söylenmiş bir noktadan başlayayım, mutlaka okuması gereken bir eser, özellikle de günümüzde. Hatta sanırım kişinin hayatının farklı evrelerinde okuyup farklı noktalarından ders çıkarması gerekiyor.
Aslı’nın yanına gidip yepyeni çevirisi Gölün Dibindeki Ev’i ele geçirdikten sonra dönüş yolunda elimdeki kitaba ara verip bu kitabı bir solukta bitirmeseydim olmazdı. Şimdi hazırsanız derin bir nefes alın çünkü gölün dibindeki bu imkânsız eve dalıyoruz…
Kitabın anlatıcıları ve neredeyse yegane kahramanları olan Amelia ve James’in hikayesi bu. Yeni filizlenen bir aşkın, yetişkinliğe atılan bir adımın…
“İkisi de on yedi yaşındaydı. İkisi de korkuyordu. İkisi de evet diyordu.”
